Wednesday, May 20, 2009

Make my day special :)

Make my day special..yan ang aking status message sa aking Yahoo Messenger dahil kahapon ay:


May 20- kahapon ay aking kaarawan. Maaga ako gumising dahil balak ko dumaan sa simbahan para magpasalamat sa puong my kapal sa mga biyayang dumarating sa buhay ko at sa ika-30 kaarawan ko. Pagdating ko sa Dagupan Catheral ay mayroon palang misa na idinadaos dun. Maswerte ako at naabutan ko ang misa nang 7:30am. At natapos eto nang 8:00am. Sakto na oras para pumasok na ako sa aking trabaho.


Pagdating ko sa opisina malugud ako binati nang mga ka opisina ko at naabasa ko sa aking lamesa ang note na to:




At sa pag log in ko sa Yahoo Messenger ko ay sunod sunod na bumati saken sila ay sina:


Sir Jun Avelino nang DTI

Normita Cabatbat nang batch’97

Norman Policaripo nang Eurolink

Bryan Nisperos co-parents

Sui Valdez nang Eurolink

Maricel Erto nang batch’97

Mabel blanco aking kaibigan

Lailyn Cendaña bestfriend ko

Jefford Secondes nang Eurolink

Ryan Jay Cuña- pinsan ko from Guam

Gilbert Perez nang batch’97

Lerwin Gutierrez aking kaibigan from Dubai

Norman Biala- kaibigan ko from LA




At sa mga bumati sa telepono:



Auntie Carmen- tita ko

Cherry- pinsan ko

Ricahrd – pinsan ko

Olinz- kaibigan ko

Diwata- co-parents ko

Jun- taga DTI


At sa mga bumati sa Text:


ate lala, ate edna, bryan, jasmin, tiffany, cherry, maclong, loi, darell, richard, dexie, jason at si liezyl.


At sa bumati sa Friendster and multiply account ko:

cherry

sarah

normita

vanessa

diana

gilbert

tita emma

rusela

marilaine

ogie

sui

pristine


Sa lahat nang bumati sa anung mang paraan MARAMING SALAMAT PO sa pag aalala nang aking kaarawan.

Nakakalungkot lang kasi sa kabila nang pag bati sa akin nang mga kamang-anak ko at mga kaibigan, e my kulang pa rin…nakalimutan mismo sa aming tahanan nang akng pamilya ang aking kaarawan.
Hanggang sa aking pag uwi wala pa rin nakaalala malungkot ako umuwi nang bahay. Kung hinde ko pa binanggit sa anak ko kung anong araw ngayon hinde pa nila maalala..tska lamang ako binati...

Hays..nakakalungkot pero masaya na rin kahit papano andiyan ang aking mga kaibigan at mga kamang-anak na nagmamahal sa akin at mahal ko rin sila! and they make my day SPECIAL :)


No comments:

Post a Comment